چرا ظروف شیشه‌ای در ماشین ظرفشویی کدر و لکه‌دار می‌شوند؟

معمای درخشش از دست رفته

یکی از آزاردهنده‌ترین تجربیات پس از اتمام یک چرخه شستشو در ماشین ظرفشویی، خارج کردن ظروف شیشه‌ای کدر یا مات است. این پدیده، که اغلب به اشتباه ناشی از یک عامل واحد تلقی می‌شود، در واقع نتیجه دو پدیده شیمیایی یا فیزیکی کاملاً متمایز است که هر کدام دلایل، علائم و راه‌حل‌های متفاوتی دارند. درک تفاوت بین این دو پدیده برای هر مصرف‌کننده و تکنسین امری حیاتی است؛ چرا که تلاش برای رفع یک مشکل با راهکار مربوط به مشکل دیگر، نه تنها بی‌اثر است، بلکه می‌تواند آسیب را تشدید کند.

به طور کلی، کدری ظروف شیشه‌ای یا ناشی از رسوبات معدنی آب سخت (Mineral Deposits) است که یک لایه شیری و موقت ایجاد می‌کنند، یا ناشی از خوردگی شیشه (Glass Etching) که آسیبی ساختاری، دائمی و غیرقابل برگشت به سطح شیشه است. اگر مصرف‌کننده فکر کند خوردگی دائمی، صرفاً یک رسوب موقت است و برای پاک کردن آن از دوز شوینده بیشتر، دمای بالاتر یا چرخه‌های طولانی‌تر استفاده کند، در واقع ناخواسته فرآیند خوردگی را تسریع می‌کند.

این گزارش تخصصی به عنوان یک راهنمای جامع و فنی تدوین شده است تا نه تنها به شما کمک کند تا نوع کدری را به درستی تشخیص دهید، بلکه استراتژی‌های پیشگیری بلندمدت، مبتنی بر شیمی و تنظیمات ماشین ظرفشویی، برای حفظ درخشش دائمی ظروف شیشه‌ای گران‌بهای شما ارائه دهد.

کلید تشخیص: آزمون ساده سرکه برای تفکیک آسیب دائمی و موقت

اولین و مهم‌ترین گام در مواجهه با ظروف کدر، تعیین ماهیت این کدری است. یک آزمون خانگی سریع با استفاده از سرکه سفید می‌تواند نوع آسیب را مشخص کند و مسیر رفع یا مدیریت آن را روشن سازد. سرکه سفید به دلیل خاصیت اسیدی ملایم خود، قادر است رسوبات قلیایی کلسیم و منیزیم را که در آب سخت وجود دارند، در خود حل کند.

نحوه اجرای آزمون سرکه

برای اجرای این تست عملی، یک پارچه تمیز یا دستمال را به سرکه سفید آغشته کنید. سپس بخشی کوچک از سطح کدر شیشه را با استفاده از پارچه آغشته به سرکه، به صورت دایره‌ای و ملایم مالش دهید.

تفسیر نتایج

1. اگر کدری پاک شود: این نشان می‌دهد که مشکل ناشی از رسوبات آب سخت است. این مواد معدنی، که اغلب به صورت یک لایه شیری یا سفید مشاهده می‌شوند، قابل انحلال در اسید هستند و بنابراین آسیب قابل برگشت است.
2. اگر کدری باقی بماند: این بدان معناست که شیشه دچار خوردگی شده است. خوردگی به معنای تغییر ساختار شیمیایی و فرسایش سطح شیشه است که آسیب آن دائمی و غیرقابل برگشت است. پاک کردن این نوع کدری با سرکه یا سایر روش‌های تمیزکاری فایده‌ای ندارد، بلکه باید روی پیشگیری از آسیب بیشتر تمرکز کرد.

برای درک بهتر تفاوت‌ها، جدول زیر به مقایسه ویژگی‌های کلیدی این دو پدیده می‌پردازد:

مقایسه علائم خوردگی و رسوبات آب سخت

عامل اول: شیمی خوردگی شیشه – دشمن خاموش و آسیب دائمی

خوردگی شیشه یک فرآیند شیمیایی مخرب است که در آن سطح شیشه به معنای واقعی کلمه از بین می‌رود و ساختار آن تغییر می‌کند. این آسیب شامل خراش‌ها و فرورفتگی‌های میکروسکوپی است که باعث ایجاد ظاهری مات و کدر می‌شود.

A. مکانیسم و شیمی پدیده خوردگی

شیشه‌های مورد استفاده در ظروف، ساختار سیلیکاتی دارند. شوینده‌های ماشین ظرفشویی به طور طبیعی بسیار قلیایی (pH بالا) هستند تا بتوانند چربی‌ها و باقی‌مانده‌های غذایی سرسخت را حل کنند. یون‌های هیدروکسید در محلول قلیایی شوینده، به شبکه سیلیکات شیشه حمله می‌کنند و فرآیند انحلال شیمیایی را آغاز می‌کنند. این واکنش، ذرات سیلیکا را از سطح شیشه استخراج کرده و به مرور زمان باعث ایجاد سطح زبر و آسیب‌دیده می‌شود. آسیب ایجاد شده به این روش برگشت‌ناپذیر است.

چهار عامل اصلی تسریع‌کننده خوردگی (یک طوفان کامل شیمیایی)

چهار عامل کلیدی در ماشین ظرفشویی، یک محیط ایده‌آل برای تسریع این حمله قلیایی به وجود می‌آورند:

۱. آب فوق‌العاده نرم (Soft Water) و انحلال سیلیکا

درک ارتباط بین آب نرم و خوردگی، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های پیشگیری است. آب بسیار نرم، آبی است که تقریباً فاقد کلسیم و منیزیم باشد. به نظر می‌رسد آب نرم باید برای شستشو بهتر باشد، اما در واقع، آب نرم می‌تواند مواد معدنی (که شامل سیلیس و اکسیدهای فلزی دیگر) موجود در سطح شیشه را سریع‌تر از آب سخت حل کند. اگر سختی‌گیر دستگاه (یا سختی‌گیر خانگی) سطح سختی آب را بیش از حد پایین بیاورد، فرآیند انحلال عناصر شیشه تسریع شده و خوردگی شدیدتر رخ می‌دهد.

توصیه فنی این است که حتی در صورت استفاده از سختی‌گیر خانگی، باید سختی‌گیر داخلی دستگاه را روی یک سطح حداقل (برای مثال، بین ۳ تا ۸ درجه سختی) تنظیم کرد تا یک لایه محافظت حداقلی برای جلوگیری از خوردگی ناشی از pH پایین آب حفظ شود.

۲. دمای بسیار بالا و چرخه طولانی

افزایش دما به طور نمایی سرعت واکنش‌های شیمیایی را بالا می‌برد. دمای آب شستشو بالاتر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد (معادل ۱۴۰ درجه فارنهایت)، به طور قابل توجهی سرعت حمله قلیایی به شیشه را افزایش می‌دهد. همچنین، استفاده از چرخه‌های طولانی مانند “شستشوی پرقدرت” یا “حالت شستشوی قابلمه”، زمان تماس شیشه با محلول شوینده قلیایی را به شدت زیاد می‌کند.

به همین دلیل، تولیدکنندگان توصیه می‌کنند برای ظروف ظریف از برنامه‌های مخصوص (با دمای ۴۰ درجه سانتی‌گراد) استفاده شود تا زمان و دمای قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی به حداقل برسد.

۳. پارادوکس مواد شوینده مدرن (بار آلودگی کم)

این عامل یکی از دلایل رایج خوردگی در میان مصرف‌کنندگان با عادات شستشوی دقیق است. شوینده‌های مدرن، به ویژه آن‌هایی که پس از ممنوعیت فسفات‌ها معرفی شدند، حاوی مقادیر بالایی از عوامل کیلیت‌ساز (Chelating Agents) هستند. این مواد برای مقابله با کلسیم و سایر یون‌های فلزی آب سخت طراحی شده‌اند تا بتوانند خاک و چربی‌ها را به طور مؤثری از بین ببرند.

مشکل زمانی ایجاد می‌شود که ظروف پیش‌شویی شده و بار آلودگی (Soil Load) در دستگاه کم باشد. در این حالت، کیلیت‌سازها به جای اینکه به ذرات غذا یا کلسیم موجود در آب (در صورت سختی نرمال) بچسبند، به دنبال هدف دیگری می‌گردند؛ و این هدف، سطح سیلیکات شیشه است. کاهش سطح آلودگی ظروف با پیش‌شستشوی زیاد، باعث می‌شود شوینده به سطح شیشه حمله کند و خوردگی را شدیداً افزایش دهد. بنابراین، پرهیز از پیش‌شستشوی بیش از حد، یک استراتژی کلیدی برای حفاظت از ظروف شیشه‌ای است.

۴. دوزینگ نامناسب شوینده

استفاده از دوز شوینده بیش از حد مورد نیاز، به خصوص در مناطق با آب نرم، غلظت عوامل قلیایی و کیلیت‌ساز را در آب شستشو افزایش می‌دهد. این غلظت اضافی، حمله شیمیایی به شیشه را تسریع می‌کند و منجر به خوردگی می‌شود. یک راهکار ساده برای مناطق با آب نرم این است که دوز شوینده مصرفی را تا حد ممکن کاهش دهید، مثلاً نصف مقدار استاندارد، در حالی که هنوز ظروف تمیز می‌شوند.

عامل دوم: رسوبات آب سخت (Mineral Deposits) – لکه‌های شیری و قابل رفع

رسوبات آب سخت، اگرچه ظاهری شبیه به خوردگی دارند، اما در واقع یک پدیده کاملاً متفاوت و خوشبختانه قابل برگشت هستند. این مشکل رایج‌تر بوده و ناشی از بقایای مواد معدنی موجود در آب است که به دلیل خشک نشدن صحیح یا مهار نشدن سختی آب، روی ظروف باقی می‌ماند.

ماهیت و دلایل تشکیل رسوب

رسوبات شیری یا سفید روی ظروف عمدتاً از کلسیم و منیزیم (Limescale) و گاهی اوقات آلومینیوم تشکیل شده‌اند. این مواد معدنی، که در مناطق با آب سخت به وفور یافت می‌شوند، به سطح ظروف می‌چسبند. هنگامی که آب از سطح شیشه تبخیر می‌شود، این مواد معدنی باقی مانده و لکه‌هایی را ایجاد می‌کنند.

یکی از دلایل تشدید این مشکل، تغییر در فرمولاسیون شوینده‌های مدرن است. در گذشته، شوینده‌ها حاوی فسفات بودند که به عنوان مهارکننده‌های مؤثر کلسیم عمل می‌کردند و مانع از تشکیل رسوب می‌شدند. اما به دلیل ممنوعیت‌های زیست‌محیطی (مانند اثرات منفی فسفات بر رشد جلبک‌ها و کاهش اکسیژن در منابع آب)، این ترکیبات حذف شده‌اند. شوینده‌های جدید فاقد فسفات، در مهار کامل کلسیم در مناطق آب سخت، دچار چالش هستند.

نقش حیاتی جلا دهنده (Rinse Aid)

جلا دهنده مهم‌ترین ابزار در مقابله با رسوبات آب سخت و لکه‌ها است. جلا دهنده‌ها حاوی عوامل فعال سطحی هستند که کشش سطحی آب را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند.

عملکرد فیزیکی/شیمیایی جلا دهنده:

1. اثر پوششی (Sheeting Action): به جای اینکه آب به صورت قطرات روی شیشه باقی بماند و پس از تبخیر، لکه‌های معدنی را پشت سر بگذارد، جلا دهنده باعث می‌شود آب به صورت یک ورقه پیوسته از روی سطح شیشه سرازیر شده و سریع تخلیه شود.
2. تسریع خشک شدن: این عمل به خشک شدن سریع‌تر و بدون لکه کمک می‌کند.
3. ترکیبات محافظ: برخی از جلا دهنده‌ها، مانند Finish Jet-Dry، حاوی ترکیبات محافظ شیشه هستند که در درخشش ظروف نقش دارند.

تولیدکنندگان قویاً توصیه می‌کنند که همواره از جلا دهنده مناسب استفاده شود و مطمئن شوید که مخزن جلا دهنده پر است.

استراتژی‌های پیشگیری جامع و تخصصی: حفاظت طولانی‌مدت از ظروف شیشه‌ای

پیشگیری از آسیب‌های ماشین ظرفشویی به ظروف شیشه‌ای، نیازمند اتخاذ یک رویکرد چندوجهی است که شامل تنظیم دقیق دستگاه، انتخاب شیمیایی هوشمندانه و اصلاح عادت‌های بارگذاری است.

الف) مدیریت تخصصی سختی آب (تنظیمات دستگاه)

تنظیمات سختی آب، پایه و اساس جلوگیری از هر دو مشکل خوردگی و رسوب است.

1. سنجش و تنظیم دقیق: برای اطمینان از عملکرد صحیح سختی‌گیر داخلی ماشین ظرفشویی، ابتدا باید سختی واقعی آب ورودی خانه سنجیده شود. این کار می‌تواند با استفاده از کیت‌های تست شیمیایی (مانند تست استریپ‌های pH بوش) یا با مراجعه به اطلاعات شرکت آب منطقه‌ای انجام شود. سپس باید سختی‌گیر دستگاه بر اساس این عدد دقیق تنظیم شود.
2. تنظیم بهینه برای محافظت در برابر خوردگی: اگر آب منطقه به طور طبیعی بسیار نرم است یا از یک سیستم سختی‌گیر خانگی استفاده می‌شود، تنظیم سختی‌گیر داخلی دستگاه روی صفر اکیداً توصیه نمی‌شود. تنظیم آن در یک محدوده کم تا متوسط (مانند ۳ تا ۸ درجه سختی) به حفظ مواد معدنی ضروری روی سطح شیشه و جلوگیری از فرسایش ناشی از آب فوق‌العاده نرم کمک می‌کند.

ب) انتخاب شوینده مناسب و عوامل محافظت‌کننده (Zinc)

از آنجایی که مواد شوینده نقش اصلی را در فرآیند خوردگی ایفا می‌کنند، انتخاب محصول صحیح می‌تواند حفاظت فعال ایجاد کند.

استفاده از شیلد زینک (Zinc Shield)

برای محافظت فعال در برابر خوردگی، باید شوینده‌هایی را انتخاب کرد که حاوی فرمول‌های محافظت‌کننده شیشه باشند. بسیاری از این محصولات تخصصی شامل ترکیبات زینک (روی) هستند.

مکانیسم حفاظت زینک: زینک به عنوان یک مهارکننده خوردگی عمل می‌کند. در محیط ماشین ظرفشویی، ترکیبات زینک به سطح شیشه چسبیده و جایگزین یون‌های سدیم موجود در ساختار شیشه می‌شوند. این جایگزینی، یک لایه محافظ شیمیایی ایجاد می‌کند که از فرسایش و انحلال شبکه سیلیکات شیشه جلوگیری می‌کند و به طور چشمگیری نرخ خوردگی را کاهش می‌دهد. این راهکار یک حفاظت شیمیایی اثبات شده است.

دوزینگ و نوع شوینده

استفاده از دوز صحیح شوینده حیاتی است. اگر آب نرم است، دوز شوینده را کاهش دهید. در آب سخت، استفاده از شوینده‌های کامل (مانند ActionPacs) که دوز دقیق را تضمین می‌کنند و حاوی نرم‌کننده‌های آب هستند، می‌تواند به جلوگیری از رسوبات کمک کند.

ج) اصلاح عادات شستشو و بهینه‌سازی چرخه

1. عدم پیش‌شستشوی کامل (Stop Pre-Rinsing): همانطور که در بخش شیمیایی توضیح داده شد، پیش‌شستشوی وسواس‌گونه ظروف و حذف کامل باقی‌مانده‌های غذایی، عملاً شوینده‌های حاوی کیلیت‌ساز را مجبور می‌کند تا به سطح شیشه حمله کنند. شوینده برای مقابله با آلودگی طراحی شده است؛ لذا ظروف را بدون پاک کردن کامل، مستقیماً در دستگاه قرار دهید.
2. مدیریت دما و چرخه: از طولانی‌ترین چرخه‌ها و بالاترین دماها اجتناب کنید. دمای آب شستشو باید زیر ۶۰ درجه سانتی‌گراد حفظ شود. استفاده از تنظیمات ۴۰ درجه یا چرخه‌های سریع برای ظروف ظریف به حفظ ساختار شیشه کمک می‌کند.
3. مدیریت بخار و خشک کردن: بخار محبوس پس از اتمام چرخه می‌تواند منجر به تشکیل لکه‌های آب شود. اگر دستگاه فن خشک‌کن داخلی ندارد، توصیه می‌شود پس از اتمام شستشو، درب دستگاه را باز کنید تا بخار اضافی خارج شود و ظروف خنک شوند. همچنین، جلا دهنده را همیشه پر نگه دارید.

وقتی مشکل از خود ماشین ظرفشویی است: علائم نیاز به تعمیر تخصصی

هنگامی که تمام توصیه‌های شیمیایی، تنظیمات سختی آب، و عادات شستشو رعایت شده‌اند، اما مشکل کدری یا لکه‌گذاری همچنان باقی است، باید احتمال نقص فنی در خود دستگاه را بررسی کرد. این مشکلات مکانیکی یا الکتریکی، عملکرد بهینه شستشو را مختل کرده و مستقیماً منجر به لکه‌گذاری می‌شوند.

نقص المنت حرارتی

وظیفه المنت حرارتی، گرم کردن آب شستشو تا دمای مطلوب و همچنین کمک به فرآیند خشک کردن نهایی است. خرابی المنت حرارتی یک عامل کلیدی در افزایش لکه‌گذاری آب سخت است.

زنجیره استدلال فنی: اگر المنت خراب شود و نتواند آب شستشو را به اندازه کافی گرم کند، فرآیند خشک کردن به طور مؤثری انجام نمی‌شود. در نتیجه، آب به آهستگی تبخیر می‌شود و مواد معدنی موجود در آب، روی سطح شیشه باقی می‌مانند و لکه‌های آب سخت تشدید می‌شوند. علائم خرابی المنت شامل سرد بودن ظروف در پایان چرخه و باقی ماندن آب در داخل دستگاه است.

عیب‌یابی تخصصی: تشخیص دقیق خرابی المنت نیازمند تست پیوستگی (Continuity Test) با استفاده از مولتی‌متر است که باید توسط تعمیرکار ماشین ظرفشویی انجام شود.

انسداد بازوهای آبپاش

مسدود شدن سوراخ‌های بازوهای آبپاش توسط رسوبات کلسیم، مواد معدنی، یا ذرات کوچک غذایی، توزیع آب و فشار شستشو را مختل می‌کند. این امر باعث می‌شود شوینده به درستی به تمام نقاط ظروف نرسد و آب شستشو نیز به طور کامل شسته نشود، که نتیجه آن باقی ماندن بقایای شوینده یا مواد معدنی روی ظروف است.

راهکار اولیه: بازوهای آبپاش (معمولاً با یک قفل ساده متصل شده‌اند) را خارج کرده و سوراخ‌های مسدود شده را با استفاده از سیم نازک یا خلال دندان تمیز کنید. خیساندن بازوها در محلول آب گرم و سرکه نیز به حل شدن رسوبات کمک می‌کند.

اختلال در سیستم سختی‌گیر یا دوزینگ

اگر سیستم نمک سختی‌گیر دستگاه (که وظیفه تبادل یونی و نرم کردن آب را بر عهده دارد) یا مخزن جلا دهنده به درستی پر یا تنظیم نشده باشد، مدیریت سختی آب مختل شده و مشکل رسوب یا خوردگی تشدید می‌شود. تجمع رسوبات آهکی در داخل دستگاه نیز می‌تواند عملکرد کلی شستشو را کاهش دهد و نیاز به رسوب‌زدایی منظم دارد.

اگر با وجود رعایت تمام توصیه‌های شیمیایی و تنظیمات، همچنان با کدری ظروف مواجه هستید و علائمی مانند سرد بودن ظروف یا توزیع ضعیف آب را مشاهده می‌کنید، احتمالاً دستگاه شما دچار نقص فنی شده است. المنت حرارتی، بازوهای آبپاش یا سیستم سختی‌گیر شما نیاز به بررسی، تعویض یا تعمیر تخصصی دارند. تأخیر در رفع این ایرادات می‌تواند به سایر قطعات دستگاه نیز آسیب برساند.

برای تشخیص دقیق و تعمیر تخصصی ماشین ظرفشویی خود (شامل المنت حرارتی، بازوهای آبپاش و سیستم سختی‌گیر)، همین حالا به صفحه تعمیرات ماشین ظرفشویی در سایت مرکز تعمیر مراجعه کنید.

راهنمای گام به گام رفع کدری (برای رسوبات قابل برگشت)

این راهنما فقط برای شیشه‌هایی کاربرد دارد که در آزمون سرکه مشخص شده است که کدری آن‌ها ناشی از رسوبات آب سخت است.

1. آماده‌سازی مواد: سرکه سفید مقطر، مایع ظرفشویی، آب گرم، تشت عمیق یا سینک، و یک دستمال میکروفایبر.
2. مرحله ۱: خیساندن در حمام سرکه: ظروف کدر شده را به صورت افقی در تشت یا سینک قرار دهید. سپس آن‌ها را کاملاً با سرکه سفید بپوشانید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه کاملاً خیس بخورند. برای لکه‌های بسیار سرسخت، می‌توان زمان خیساندن را تا یک ساعت افزایش داد. اسید استیک موجود در سرکه، رسوبات قلیایی کلسیم و منیزیم را حل می‌کند.
3. مرحله ۲: شستشوی دستی و ملایم: ظروف را از سرکه خارج کنید. سپس آن‌ها را با آب گرم و مایع ظرفشویی به آرامی شستشو دهید. در صورت لزوم، برای لکه‌های ضخیم‌تر، می‌توان از خمیری متشکل از جوش شیرین و آب استفاده کرد و به آرامی سطح را مالش داد، با این احتیاط که جوش شیرین یک ساینده است و نباید باعث خراش شود.
4. مرحله ۳: خشک کردن بدون لکه: نکته حیاتی این است که شیشه‌ها نباید در معرض هوا قرار بگیرند. بلافاصله پس از شستشو، آن‌ها را با دستمال میکروفایبر کاملاً خشک کنید. خشک کردن سریع و دستی با پارچه مانع از تشکیل مجدد لکه‌های آب روی سطح تمیز شده می‌شود.

نتیجه‌گیری و خلاصه‌ی توصیه‌های کلیدی

حفظ درخشش ظروف شیشه‌ای در ماشین ظرفشویی یک چالش فنی است که نیازمند درک دقیق تعادل شیمیایی و مکانیکی است. این گزارش نشان داد که کدری شیشه به دو دسته اساسی تقسیم می‌شود: رسوبات موقت ناشی از آب سخت و خوردگی دائمی ناشی از مواد قلیایی.

توصیه‌های کلیدی برای حفظ ظروف شیشه‌ای عبارتند از:

• تشخیص صحیح: همیشه با آزمون سرکه، بین خوردگی برگشت‌ناپذیر و رسوب برگشت‌پذیر تمایز قائل شوید.
• مدیریت سختی آب: سختی آب ورودی را دقیقاً اندازه بگیرید و سختی‌گیر داخلی دستگاه را به درستی تنظیم کنید. در آب‌های فوق‌العاده نرم، از تنظیم صفر پرهیز کنید و آن را روی حد پایینی (مثلاً ۳ تا ۸ درجه سختی) نگه دارید تا از خوردگی ناشی از انحلال سیلیکات جلوگیری شود.
• پرهیز از پیش‌شستشوی زیاد: از تمیز کردن بیش از حد ظروف قبل از قرار دادن در ماشین ظرفشویی خودداری کنید. بار آلودگی کم، شوینده را به حمله به سطح شیشه تحریک می‌کند.
• کاهش دما و طول چرخه: از استفاده مداوم از چرخه‌های طولانی و دمای بالا (بالای ۶۰ درجه سانتی‌گراد) پرهیز کنید و ترجیحاً از برنامه‌های ظریف (Delicate) استفاده کنید.
• استفاده از عوامل محافظ: شوینده‌های حاوی ترکیبات زینک (روی) را برای ایجاد یک شیلد محافظ در برابر خوردگی انتخاب کنید.
• جلا دهنده الزامی است: مخزن جلا دهنده (Rinse Aid) باید همیشه پر باشد تا با کاهش کشش سطحی آب، از لکه‌گذاری ناشی از رسوبات آب سخت جلوگیری کند.
• بررسی فنی: در صورت لکه‌گذاری مداوم با وجود رعایت تمام توصیه‌ها، المنت حرارتی، بازوهای آبپاش و سیستم سختی‌گیر دستگاه خود را بررسی کنید. نقص فنی در این قطعات نیاز به مداخله تخصصی دارد.